در ابتدای جلسه جناب آقای محمدحسین فیض اخلاقی بعد از بیان اهمیت و پیشینه نگارش مقاله و نیز پیشینه نگاشتههای مرتبط حتی پس از نگارش مقاله ایشان،حدیث موسوم به حدیث وصیت را خوانده و به بررسی سندی آن به عنوان بخشی از مقاله خود پرداختند.
وی ضمن بیان آنکه این حدیث را تنها شیخ طوسی رحمه الله در کتاب الغیبه خودش آورده است و در دیگر تراث شیعی موجود، اثری از این حدیث نیست، از نظرگاه دادگان رجالی رسیده احمد بن علی رازی و احمد بن محمد بن خلیل را در سند حدیث مذکور ضعیف و علی بن سنان موصلی و علی بن حسین و جعفر بن احمد المصری و عمویش را ناشناخته برشمردند.
بعد از ارائه این قسمت از مقاله توسط آقای فیض اخلاقی، جناب آقای پارسامقدم به نقد و بررسی ارائه ایشان در 4 محور کلی پرداختند:
1. اموری که در مقاله به درستی صورت پذیرفته
2. اموری که در مقاله به درستی انجام نشده
3. اموری که در مقاله بایسته بود انجام میشد
4. پیشنهاد کلی برای محققان
سرفصلهای نقد جناب آقای پارسا مقدم را میتوان در اسلایدهایی که ایشان زحمت کشیده بودن ملاحظه نمود.
پس از بیان نقدها، جناب آقای فیض اخلاقی بخش دوم مقاله خود در مورد محتوای قابل پذیرش از حدیث وصیت را ذکر نمودند.
در خاتمه این جلسه هدیه مرحله نخست به آقای محمدحسین فیض اخلاقی تقدیم گشت.